युवा कवि दामोदर भट्टराइका २ कविता

कपन अनलाइन ०७० पुष ०९ गते

कपन अनलाइन ‘कविता अंश’मा युवा कवि दामोदर भट्टराइद्वारा हालसालै रचित २ वटा कविता समावेश गरिएको छ ।

1001991_626441800746700_234717970_n

कवि दामोदर भट्टराई

 

[su_frame][highlight]मान्छे[/highlight][/su_frame]

 

 

अग्लो कदले हैन, विचारले बन्छ मान्छे ।

आफुले नै आफैलाई महान किन ठान्छ मान्छे ।

लास माथी लास राखी आफ्नालाई नै खान्छ मान्छे ।

आफुले नै आफैलाई महान किन ठान्छ मान्छे ।

 

बोल्ने र गर्ने फरक साह्रै नाटक रर्छ मान्छे ।

बनाउन मेहनत हैन, भत्काउन बल गर्छ मान्छे ।

आमालाई नै बेच्ने गरी , आफनै गोजी भर्छ मान्छे ।

आफुले नै आफैलाई महान किन ठान्छ मान्छे ।

 

भगवान हैन मानव, तै पनि वरदान दिने सोच्छ मान्छे ।

रावणको रुपमा पनि आफुलाई ब्रहमा ठान्छ मान्छे ।

लतपतिको रातो हातले पनि, शान्ती खान खोज्छ मान्छे ।

आफुले नै आफैलाई महान किन ठान्छ मान्छे ।

 

सुन्दर पालुवा निमोठेर नयाँ पालुवा फेरी रोप्छ मान्छे ।

काँडा झिकेर पहिला, भाला फेरी रोप्छ मान्छे ।

भगवानको समेत आदेश नमान्ने समयमा आफ्नालाई दाश बनाउन खोज्छ मान्छे ।

लाश माथीको सत्ता चलाउन खोज्छ मान्छे ।

चढेर हैन लडाएर माथी जान खोज्छ मान्छे ।

भ्रमपूर्ण सपना आफुले नै आफैलाई महान किन ठान्छ मान्छे ।

 

[su_divider]

 

 

कविता नं. २

 

[su_frame][highlight]मान्छे भित्रको अमान्छे[/highlight][/su_frame]

 

 

सुन्दैछु आज देशका मुर्धन्य ले देह त्यागनु भयो रे

मलामीको लाइन म कोहि वेजोडले हाँस्दै भन्दै थियो

मेरो लागनीले दोब्बर फाइदा लियो रे !

साच्चै नै असल स्वभाका थिए उनि, एकदम कर्तव्य निष्ठ,

सबैको भलो सोच्थे ।

 

बीचमा नै बोल्ने वानीका वक्ता भनिदिए,

‘हैन वेलावेलामा चाँही दुःखै दिन्थे’

हो मा हो मिल्यो हा मा हा मिल्यौ ।

मलामीकोबीच नै रमिताको मेला बन्यो

देख्दै छु आज, मुर्धन्यका वरीपरि हिसाब किताब गर्नेको भेला बन्यौ ।

बलेको आगाको राप संगै शरीरबाट उनी तिनै मुर्धन्य टाढा गए । 

 

थाहा छैन किन हो किन चिताको वरीपरि पनि मोल मोलाईको सम्झौता हुन्छ ।

लाग्छ सबैको बाटो एउटै नै हो स्थान बरु फरक हुन्छ ।

त्यहि भीडमा लडाई हुन्छ,

एउटा जित्छ अर्को हार्छ ।

हार र जितको खेलमा खेलको कुनै मर्म हुन्न

आँखा अगाडिको रित्तो हातले संकेत गर्दा पनि

शरीरसम्म पुग्ने भाव खै किन हो आत्मामा छुन्न ।

भो आमा, अर्को जुनी पाइन्छ भने,

मान्छे भित्र आमान्छे बन्न म फेरी मान्छे हुन्न । 

तपाइँको प्रतिक्रिया ।